Derde adventszondag. Wat verwachten wij? Hoe verlangen wij naar kerst? Volop licht en gezelligheid met familie of vrienden? Niets mis mee zo lang het daar niet bij blijft. Kennen wij ook een verlangen naar iets dat in ons kan worden geboren? Iets dat ons richting geeft? Voorganger Franck Ploum neemt ons mee naar de messiasbeelden in de bijbel. Deze zijn niet eenduidig. In de joodse traditie heeft de messiasfiguur een sterk politieke en maatschappelijke connotatie. In de vier evangeliën gaat het vooral over de lijdende messias. De profeet Jesaja spreekt niet over Jezus, profeten voorspellen niet, zij kennen de geschiedenis. Met een scherp oog laten zij zien wat de consequenties zijn van gedrag: opbouw vanuit onrecht zal vanuit onrecht ondergaan. En aardse heersers kunnen een schakel zijn om recht te doen. Als Babel ten val wordt gebracht in de 6de eeuw voor onze jaartelling keren minderheden terug naar hun plaats van herkomst (uit puur strategische overwegingen van macht- hebbers wordt er recht gedaan aan humaan leven, terug naar huis, herstel van Jeruzalem). Jezus en de profeten leven in elkaars verlengde. Een lijdende dienstknecht met zachte compassie. Kunnen we afstand nemen van onze fantasie over een redding van buitenaf? Zien we de ‘tegenkracht’ die in ons geboren kan worden? Soms heb ik daar iets of iemand voor nodig, die mij niet kent. Zoals je door een lied, gedicht, boek of film geraakt kunt worden: ‘dit gaat over mij’. En misschien gaat het ook over mij als we hier de drempeltekst van deze viering citeren:
“R. Jehosjua vraagt aan de profeet Elia:
Waar is de komende Messias, tot hij komt?
Hij is reeds op aarde. Hij is nabij.
Waar is hij dan?
Hij is buitengesloten uit de stad en houdt verblijf onder de andere buitengeslotenen en zieken bij de stadspoort.
Waarom komt hij niet binnen?
Hij komt pas als men naar zijn roepstem hoort”.
(De legende van de Messias aan de poort van Rome, 1ste helft 3de eeuw n.Chr.)
Zondag 5 december 2021
Zwart en wit maken geen deel uit van ons kleurenspectrum. Hoewel ‘zwart’ in onze samenleving allerlei negatieve associaties oproept kent de bijbel zwart als een natuurlijke kleur. Denk maar aan het zwarte en witte paard in de Openbaring van Johannes en aan het verhaal van Jakob bij oom Laban over gespikkelde, gevlekte en zwarte geiten en schapen. “Dat zal mijn loon zijn”, zo spreekt Jakob tot Laban. Zwart roept associaties op met de heftige problematiek van corona met het begrip ‘code zwart’ en met de persoon, die helemaal verbonden is/was met de datum 5 december. In de bijbel is zwart een symbool voor lijden, dood, rouw en niet voor zonde (scharlakenrood en purper). Veelkleurigheid hoort bij Maria. In protestantse kerken verschuift de aandacht naar de rol van Maria in positieve zin. In de overdenking van ds. Dinie Eerland wordt de bijzondere ontmoeting met haar oudere nicht Elisabeth gezien als een ontmoeting van generaties, waarbij ontvankelijkheid en naar elkaar luisteren zo verbindend werken. In alle eenvoud vragen durven stellen. Open staan voor wat je kunt ontvangen. Dan kan het anders gaan met de pijn van ‘zwart’ van vandaag. De pijn van mensen in familiegeschiedenis, slavernij, racisme, arbeidsmigratie (‘ze willen wel mijn handen, maar niet mijn hoofd’). De kleur wit staat voor reinheid, puurheid, ook in de bijbel. Hoe anders is het door de eeuwen heen geworden, waarbij met name in Europa het ‘witte denken’ vaak betekent ‘wij weten hoe het moet’. Maria laat ons na op welke wijze wij met het ‘alledaagse’ om kunnen gaan.
Ventilatie kerk
Beste gemeenteleden,
De adviezen, die wij in het kader van de coronamaatregelen ontvangen, hebben onze aandacht gevraagd voor een goede ventilatie bij diensten kort na elkaar. Dat is voor ons een belangrijk punt bij onze samenkomsten van 11.00 uur. In de dienst van 9.30 uur van de Gewone Wijkgemeente is een veel grotere groep kerkgangers aanwezig dan bij ons. In overleg is daarom besloten dat de GW na haar diensten van 9.30 uur gaat zorgen voor een goede ventilatie door het openzetten van de ingangsdeuren naar de Beuze, de deur naar de gang aan de westzijde en de keukendeuren. De deur schuin onder het orgel blijft gesloten.
Het ventileren zal een klein kwartier duren. Dat betekent een tocht- en koudestroom tot 10.50 of 10.55 uur.
Om hiervan geen last te ondervinden is het wellicht verstandig om niet eerder dan 10 à 5 minuten voor elf aanwezig te zijn.
Wat het zingen betreft is het advies om dit ingetogen te doen. Maar dat doen we meestal wel.
Verder blijven onze basismaatregelen van kracht:
- Bij binnenkomen/verlaten van en bewegen door de kerk gebruiken we een mondkapje.
- Wij gebruiken een desinfecterend middel.
- Wij houden 1,5 meter afstand.
- Wij houden 3 zitplaatsen vrij tussen 2 huishoudens/alleenstaanden.
- Wij schudden geen handen.
- Wij drinken geen koffie in het kerkcentrum (tot nader bericht vervalt het in GastVrij vermelde rooster).
Wij sluiten dit bericht af met de zinnen van het laatste bericht:
Wij hebben eerder laten zien dat we ondanks al deze beperkingen toch goede vieringen kunnen houden.
Laten we die hoop houden voor de komende tijd!
Met vriendelijke groet,
namens de kerkenraad,
Ben Hoexum, scriba
Groeiend licht! Zie je het niet?
Advent is de tijd van groeiend licht. Elke week een kaars als teken van duisternis die plaats mag maken en als teken van ons verlangen naar nieuwe perspectieven, naar een lichtende toekomst. En wat is het verlangen naar licht groot in onze tijd. Duistere tijden zijn het, waarin we leven. Als je niet uitkijkt raak je het spoor bijster in de duisternis van oorlog, van steeds hogere kosten, van klimaatcrisis en inflatie. En eerlijk is eerlijk, we praten elkaar ook maar al te vaak verder in de put door vooral te benadrukken hoe erg en zorgelijk het allemaal is.
Advent is een tijd om ons te bezinnen op nieuwe mogelijkheden en andere perspectieven. Het is daarom goed om niet al meteen de grote stap naar kerstmis te zetten en het volle licht open te draaien. Zo werkt het niet, zo is het leven niet. Neem de tijd om ernaartoe te groeien. Want door kleine stapjes te zetten zie je beter wat er om je heen te zien is, wat er om je heen gebeurt. Wie met zevenmijlslaarzen richting kerstmis gaat en zich een weg door de duisternis baant, die loopt de kans de kleine lichtpuntjes onderweg te vertrappen of over het hoofd te zien. Maar wie stap voor stap loopt, met menselijke maat en niet met het tempo van commercie en verkooppraatjes, kan in het donker zien waar het licht van nieuwe toekomst nu reeds gloort.
Advent, de tijd van kleine stapjes. Tijd van profetische verhalen over hoop en toekomst die open zal gaan. Elke week een licht erbij om uiteindelijk met elkaar te vieren: nieuwe geboorte, licht dat duisternis verdrijft. Of zoals we met kerst zeggen: God in ons midden, als in de kwetsbaarheid van een kind. Maar toch vooral: wijzelf nieuw geboren, dat wij messiaanse mensen worden, levend van licht, ook te midden van duisternis. Lichtbakens voor al die mensen in duisternis.
Zondag 14 november 2021
In een sfeervolle en goed bezette dienst hebben we onze dierbaren herdacht die ons het voorbije jaar zijn ontvallen. Namen werden genoemd, familieleden ontstaken licht, er was ruimte voor verdriet en dankbaarheid. Er klonken gedichten van Jan Wolkers (Herinnering) en Rutger Kopland (Weggaan) en we lazen uit de tweede brief van Paulus aan de Korintiërs over vergankelijkheid, eeuwigheid en blijvend onderdak.
Franck Ploum sprak in zijn toespraak over het onderscheid tussen de fysieke dood die ieder mens ondergaat en de dood die er niet hoeft te zijn. Wanneer de bijbel zegt dat de dood niet meer zal zijn, dan doelt zij op het einde aan een leven dat geen leven is, aan kansloosheid om tot leven te komen. Mensen van het messiaanse visioen trekken elkaar weg bij die dood die er niet hoeft te zijn en bouwen met elkaar een andere samenleving op. Die samenleving wordt door Jezus ‘koninkrijk Gods’ genoemd. In die nieuwe wereld waar de zinloze dood niet meer is, gaan er nog steeds mensen fysiek dood, maar niemand wordt in zijn of haar verdriet alleen gelaten. Er zijn troostende handen, voeten die mee gaan op de weg van de rouw en er zijn schouders om op te leunen. En voor de dode is er blijvend onderdak in die eeuwigheid van licht en liefde.
Waar zijn onze doden,
hebt Gij hen nog gezien
die wij lieten gaan
in tranen van liefde?
Dat het waar moge zijn:
universum van liefde
groter dan ons denken
oneindig komen en gaan
en niets dat verloren gaat
en geen leven dat valt
dan in die ene hand van
licht en liefde en leven.
Coronarichtlijnen/-maatregelen 11 nov.’21
Beste gemeenteleden,
In ons bericht van 25 september jl. begonnen we met ‘We komen nu in een overgangstijd van de coronamaatregelen’. Helaas heeft het bericht van vandaag alles te maken met de opleving van de coronapandemie. De persconferentie van vorige week dinsdag is gevolgd door richtlijnen, die zijn vastgesteld in het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken.
Het belangrijkste hieruit is om zoveel mogelijk de basisregels te hanteren en opnieuw een afstand van 1,5 meter tot elkaar te houden. De kerkenraad heeft daarom besloten om met ingang van a.s. zondag de richtlijnen van het ICO te volgen.
Wij zetten onze omgangsregels met elkaar hierbij op een rijtje:
– Bij binnenkomen en verlaten van de kerk gebruiken we een mondkapje.
– Wij gebruiken een desinfecterend middel.
– Wij houden 1,5 meter afstand.
– Wij houden 3 zitplaatsen vrij tussen 2 huishoudens/alleenstaanden.
– Wij schudden geen handen.
– Wij drinken geen koffie in het kerkcentrum.
Verder gaan wij door met onze ‘eigen’ maatregelen:
– Het gebruik van de lessenaar-microfoon door één persoon en de schriftlezing te doen achter de liturgietafel met de loopmicrofoon.
– Niet-gebruik van liedboeken.
– Het gebruik van offerkisten in plaats van rondgang met de collectezak.
Mocht de persconferentie van vrijdagavond aanleiding redenen geven tot een aanvulling dan zullen wij daarover zaterdag een bericht zenden. Wij hebben eerder laten zien dat we ondanks al deze beperkingen toch goede vieringen kunnen houden. Laten we die hoop houden voor de komende tijd!
Met vriendelijke groet, namens de kerkenraad,
Ben Hoexum, scriba
Zondag 31 oktober 2021
In deze dienst hoorden we maar liefst drie broodverhalen uit het evangelie van Marcus. Tot twee keer toe wordt er met velen gedeeld van het weinige dat er is. In het derde verhaal verwijt Jezus de leerlingen dat ze het nog steeds niet begrijpen en zich nog steeds druk maken om voldoende brood.
In deze verhalen wordt een visioen verbeeld, een droom van deze wereld anders en daar hoort ook een andere economie bij: de economie van het genoeg! Ons huidige economisch model, gebaseerd op neoliberaal gedachtengoed gaat alleen maar over snelle winst en constante groei. Maar hoe zit het met de lange termijn? Welk effect heeft ons economische groeimodel op de aarde, het klimaat, de verhoudingen tussen mensen? De economie van het genoeg heeft hier aandacht voor en dat komt alle mensen ten goede. Het voorbeeld wordt aangehaald van een emeritus-hoogleraar economie, die vertelde dat zijn vak vroeger een andere naam had: ‘huishoudkunde’ en dat ging over veel meer dan geld alleen. Dat ging over het welzijn van een huishouden en de belangen van ieder in een huishouden. De term economie gaat nu te vaak alleen maar over geld en kosten en baten. De evangelieverhalen willen ons terugbrengen naar de huishoudkunde: hoe komt ieder mens tot zijn en haar recht en hoe verdelen we het zo dat er brood is voor iedereen. Die vraag kunnen we onszelf stellen, maar speelt ook in groter verband. Neem bijvoorbeeld de EU: in hoeverre is dat nog een waardengemeenschap gedreven door idealen, een visioen van vrede voor heel het continent en al haar inwoners? Of gaat het ook hier alleen nog over economische feiten van winst en verlies?
“Ontmoeting aan zee”
Beste gemeenteleden,
Mijn naam is Henk Bergmans, een aantal mensen zal mij zeker wel kennen. Ik heb op het Park Scaldeoort te Westerschouwen aan de Westerseweg 3 huis nr.27 een houten Blokhut “La Cabane”, die ik het hele jaar verhuur.
Bij mij kwam de gedachte op om een aantal mensen uit te nodigen voor een gezellige middag, in een vroege aanloop naar Kerst, met koffie/thee, iets lekkers, een praatje, een glaasje, een ontmoeting in het kader van “Omzien naar elkaar”. Dit idee is destijds door de kerkenraad omarmd.
Twee jaren geleden is er al een bijeenkomst geweest, dit keer dus in de eerste plaats voor diegenen, die de eerste keer niet aanwezig konden zijn.
Zaterdag 11 december 14.00 uur tot + 16.30 uur
in “La Cabane” te Westerschouwen
Het idee is spontaan ontstaan, en het is de bedoeling dat deze middag dat ook is, geen programma. Het is een open ontmoeting om te horen wat er speelt, maar waar ook levensvragen ter sprake gebracht kunnen worden, die dan gedeeld kunnen worden.
Voor de voorbereiding van deze middag willen wij graag weten hoeveel bezoekers we kunnen verwachten, dit is echt nodig want er is plaats voor maximaal 14 mensen.
Wij zien uw aanmelding bij Henk daarom graag uiterlijk 20 november tegemoet. Op volgorde van binnenkomst houden wij een plaats voor u vrij, waarbij zij die de eerste keer niet geweest zijn voorrang hebben boven hen, die in december 2019 hebben meegedaan.
Met vriendelijke groet,
Henk Bergmans, gastheer, e-mailadres: henkbergmans@zeelandnet.nl en Ben Hoexum, scriba
Zondag 10 oktober 2021
Op 10 oktober werd in de dienst waarin Franck Ploum voorging, een muzikaal intermezzo verzorgd door de klarinetgroep “Kwartezz”. Na de viering werd een startprogramma gehouden in het kerkcentrum, waarbij we vooruitkeken en er suggesties werden gedaan betreffende de diensten, liederen en eventuele andere activiteiten binnen onze Vrijzinnige Gemeente.
Een uitgebreid verslag hierover treft u aan in de komende editie van ons gemeenteblad GastVrij.
Routes in de kerk m.i.v. zondag 17 oktober
Beste gemeenteleden,
Afgelopen zondag is het verlaten van de kerk zoals in de oude situatie van voor de coronapandemie al begonnen, maar misschien nog niet zo opvallend omdat de meeste van ons naar het kerkcentrum gingen.
Het besluit van de kerkenraad om het weer zo te doen is verder genuanceerd en aangevuld door het overleg van de kerkrentmeester van de beide wijkgemeenten.
De kerkrentmeesters hebben aangegeven, dat ter voorkoming van teveel luchtstromen en koudeval rond het orgel en gezien de (zeker nu) hoge energiekosten, de volgende maatregelen van belang zijn bij het houden van onze diensten:
- Toegangsdeur naar Kerkcentrum aan zijpad op de knip houden houden, geen toegang, alleen vluchtdeur.
- Poort van zijpad naar Havenplein open.
- Ingang kerkzaal via deur oostzijde (Xenos).
- Tochtdeur in hal gesloten houden.
- Deur tussen kerkzaal en consistorie gesloten houden (wordt alleen gebruikt door dienstdoende kerkenraad, koster en mensen, die vanwege hun taak een vraag of mededeling hebben voor de kerkenraad in de consistorie).
- Uitgang kerkzaal via deur westzijde (Omoda) of deur naar gang Kerkcentrum / toiletten. Dat betekent dat na de dienst de deur naar het zijpad van het slot gaat.
Wij hopen dat door deze maatregelen de sterke temperatuurwisselingen rond het orgel, het comfort in de kerk en de hoogte van de energierekeningen zullen verbeteren.
Vanuit de kerkenraad is nog het volgende punt toegevoegd:
7. De zondagen, waarop er voor de dienst van 9.30 uur vanaf 9.00 uur koffiedrinken is, gaat van 9.00 – 9.15 uur de deur van het zijpad van het slot en vanaf 9.15 uur gaat de kerkingang oostzijde open.
Met vriendelijke groet,
namens de kerkenraad,
Ben Hoexum, scriba