Geen klok die luidt. Geen kaars die brandt. Geen kanselkleed dat hangt. In het uur van de dood is er enkel soberheid en stilte. Ingetogen orgelspel. In de overdenking komen de woorden over ‘lijden’ bij ons binnen. Emoties, bespreken wij ze? Een mooi beeld is aardappels te lang in een keukenkastje: ze krijgen lange paarse stengels, maar zijn wel verschrompeld. In het donker is er verandering van gedaante, niet besproken emoties worden vaak groter, de aardappels zijn uitgeput, wij raken ook uitgeput. Emoties negeren is begrijpelijk omdat ze zo pijnlijk kunnen zijn. Kunnen wij meegaan in het lijden van anderen? Wij denken als Petrus standvastig te zijn, maar de discipelen vallen tot drie keer toe in slaap. Hoe pijnlijk is het als anderen je laten vallen? Als je alleen bent tegen het einde van je leven? Jezus heeft dit allemaal als mens doorgemaakt. Waar raakt dit ons? Ieder mens kent woede, teleurstelling, frustraties. Worden ze gezien en erkend? Pijn, eenzaamheid en het gevoel alleen te staan is niet te genezen met pillen. Wij willen niet lijden, het lijden zoekt ons op. Jezus heeft ons voorgeleefd om ons van knellende patronen te bevrijden, jezelf te zien, om de ander te zien, met liefde en aandacht te leven, met compassie om te gaan met de pijn van anderen. Niet door erin te ‘verdrinken’, maar actie te ondernemen. Jezus stierf omdat zijn levenslessen onvoldoende gehoor vonden. Pas na zijn leven is hij een beroemdheid geworden. De overdenking eindigt met de zin: “Moge hij niet voor niets gekruisigd en gestorven zijn” (Ben Hoexum).
Terugblik drie weken maart/april ’22
De vooruitblikken lezend komt de gedachte van een cyclus op. De cyclus van de christelijke feest- en gedenkdagen, maar ook van het leven zelf. Met juichen tegenover kruisigen, opstaan en vallen, dood en leven, dorre aarde en nieuw groeiend leven, bevrijding na slavernij, verdriet tegenover blijdschap. De drie weken buiten vertellen de cyclus van de natuur, een natuur die laat zien dat alles weer terugkomt met mooie kleuren tegenover de zwarte rookwolken van bombardementen in Oekraïne. Al deze ‘tegenovers’ woelen in ons gemoed en zijn voelbaar in de diensten met gesproken en gezongen woorden, met de momenten van niet-spreken en niet-zingen als zogenaamde witregels in een boek. Zo zoeken wij naar de essentie van het leven in een weg van liefde en geloof, een drietal dat niet zonder elkaar kan.
Zondag 20 maart
“Het zijn afschuwelijke tijden”, zo klinkt het op 20 maart, maar ook dat het door alle eeuwen heen al zo vaak zo is geweest. “Altijd weer vrede na oorlog” (hier is de gedachte van een cyclus ongemakkelijk). De bijbel reikt ons een levensweg aan. Een mens kan God niet denken. In de joodse godgeleerdheid is God absoluut ondenkbaar en dit is in de joodse liturgie verankerd. Zelfs de engelen weten niet waar God zich bevindt. Het is beter te zwijgen, jezelf te zijn en doen wat in de geschriften staat. God is het mysterie van het ‘zijn’. Ons rationele hoofd kent het bereikbare, het zichtbare, de eindigheid. Het gelovige hart mag zich overgeven aan de ontmoeting met het onbekende, onbereikbare, onzichtbare en ondenkbare. Een mens is steeds vertwijfeld als een slinger van de klok: geloof/ongeloof, atheïsme/theïsme, Jeruzalem/Athene. Het onbekende is oneindig, het mysterie is oneindigheid.
Zondag 27 maart
En zo vloeit er als het ware een rode lijn naar de overdenking op 27 maart. Waar is het begin? Waar is het midden? Waar is het einde? God staat aan het begin met de ‘tien woorden’. In de joodse mystiek slechts het eerste woord, nog verder terug: de eerste letter, bijna onhoorbaar, een ademtocht. Mozes moet het afmaken met de ‘tien woorden’. Wij gaan verder als mensen, die Gods handen en voeten zijn op aarde. Is dat vol te houden? Jezus bleef liefhebben tot het einde.
Zondag 3 april
Zichtbaar in het kruis dat op 3 april fysiek aanwezig is naast de liturgietafel. In een rollenspel wordt het evangelie visueel gemaakt. De dramatiek van rivaliteit binnen gezinnen en andere samenlevingsverbanden loopt uit op het zondebokmechanisme en slachtofferschap. Verkeerd gebruik van macht vecht ons aan in ons geloof dat zwakke krachten zullen winnen. Door de eeuwen heen is het geloof in de liefhebbende weg van Jezus sterker gebleken dan de macht van dood en verderf. Het kruis op 3 april wordt met een handeling gekanteld om te zeggen ‘Stop ermee, laten we elkaar niet kruisigen!’
Palmzondag 10 april 2022
Tijdens de viering van Palmzondag hoorden we het verhaal van de intocht van Jezus in Jeruzalem. Een verhaal dat rijmt met de historische intocht van de keizer van Rome tijdens de dagen van het Joodse Pesachfeest in Jeruzalem. Plekken van samenkomst zijn potentiële bronnen van opstand, daarom trok de keizer zelf met een stoet aan soldaten de stad in. Een intocht van onderdrukking en macht tegenover een intocht van bevrijding en kwetsbaarheid. De ene groep baant een weg van duisternis en dood en de andere groep een weg ten leven. Jezus trekt Jeruzalem binnen op een ezel. Hij kiest als ‘gevierde koning’ niet de aanval, het gewapende conflict. Terreur klein en groot ontwricht het samenleven tussen mensen, groepen, volken en landen. Zo zal het in de nieuwe stad van vrede niet gaan. Gewapend verzet brengt geen duurzame vrede. De pijn van wat mensen elkaar aandoen, elkaar schuldig zijn, moet niet overwonnen worden door wraak, oog om oog, tand om tand. Dat is een vicieuze en ontwrichtende cirkel waar je nooit uitkomt en die van kwaad tot erger wordt omdat ze alleen maar zal leiden tot vergeldingsacties op vergeldingsacties. Wonderlijk dat we zo geraakt worden door de dood van zoveel onschuldige burgers, van al die vluchtelingen. En als oplossing gaan we nog meer wapens sturen naar het conflictgebied. Dus nog meer slachtoffers, nog meer vluchtelingen. Maar hoe anders? De oplossing ligt niet voor het oprapen, elke keuze heeft z’n voor en tegen. Dat is de paradox waarmee we moeten zien om te gaan. En toch. En toch. Wil de messiaanse gemeente, willen wij, voorteken zijn van een nieuwe en andere wereld, dan zal die cirkel radicaal doorbroken moeten worden.
Diaconiecollecte Oekraïne / Temperatuurregeling Gasthuiskerk
Bericht over de collecte
De oorlog in Oekraïne betekent onbeschrijflijk veel leed voor de mensen daar. Ons hart en onze gebeden gaan naar hen uit!
Kerk in Actie geeft via lokale kerken en partnerorganisaties in Oekraïne hulp aan de vele vluchtelingen, die op zoek zijn naar veiligheid in de buurlanden. De kracht van kerken is dat die overal onderweg opvangmogelijkheden hebben. In elk dorp zijn er plekken ingericht voor onderdak en wordt er voedsel en kleding uitgereikt.
Uw steun voor de slachtoffers van het oorlogsgeweld is hard nodig. Met uw bijdrage steunt u de noodhulp van Kerk in Actie en krijgen vluchtelingen een slaapplaats en een noodpakket met voedsel, zeep, handdoek en een slaapzak.
Tijdens de dienst van 6 maart j.l. hebben we in de kerk een collecte gehouden voor de mensen in Oekraïne.
Tevens hebben we een oproep gedaan aan de luisteraars voor een bijdrage.
De diaconie is verheugd over de ruime mate waarin u aan onze oproep heeft gehoor gegeven.
Tijdens de collecte in de dienst werd een bedrag opgehaald van € 161,-.XVeel mensen hebben ook overgemaakt naar de rekening tot een totaal bedrag van €460,- (stand van zaken 8 maart).
In totaal is er dus € 621,- ingezameld. (Hierin is uiteraard niet meegerekend de donaties, die rechtstreeks naar giro 555 zijn overgemaakt).
Hartelijk dank!
N.B. het rekeningnummer NL89 ABNA 0457 4574 57 t.n.v. Kerk in Actie te Utrecht, o.v.v. ‘noodhulp Oekraïne’ blijft voorlopig nog open staan voor eventuele extra giften of anderszins.
Via het nummer van de diaconie kan natuurlijk ook. Wij zorgen er dan voor dat uw gift doorgestuurd wordt.
Zo helpt uw bijdrage:
Voor € 35,- geeft u een voedselpakket voor 1 maand voor 2 personen (o.a. macaroni, rijst, suiker, olie, sardines).
Voor € 70,- geeft u een warm overnachtingspakket met slaapzak, deken, slaapmat, voeding, hygiëne items (denk aan zeep en tandpasta).
De diaconie, met vriendelijke groet,
Wilma van Ouwerkerk en Jan-Jaap Maarsen
Temperatuur kerk
De kerkrentmeesters van de beide wijkgemeenten hebben besloten de minimum-temperatuur doordeweeks en de maximum-temperatuur tijdens de diensten iets te verlagen vanwege de hoge energierekening, die net verhoogd is tot € 1800,- per maand. Wij staan open voor reacties.
Namens de kerkrentmeesters, met vriendelijke groet,
Kees Jobse
Oekraïne / Diaconiecollecte 6 maart
Beste gemeenteleden,
Morgen (zondag 6 maart) willen wij de diaconiecollecte bestemmen voor de nood in Oekraïne.
Misschien hebt u op eigen initiatief al een financiële bijdrage gegeven, maar als gemeente willen we ook de mogelijkheid bieden hiervoor te geven.
Bij afwezigheid in de dienst is uw gift welkom op de bankrekening van de diaconie
NL75 RABO 0375 1698 73 onder vermelding ‘Oekraïne’.
De geplande collecte voor het Hospice ‘Kaaskenshuis’ vervalt nu en schuift door naar 3 april. De bestemming op die zondag was tot nu toe nog een open doel.
Van de Ekklesia Breda ontving ik bijgaand lied, geschreven door onze voorganger Franck Ploum.
Met vriendelijke groet, namens de kerkenraad,
Ben Hoexum
Aanpassing coronarichtlijnen vanaf zondag 27 februari
Beste gemeenteleden,
Aanstaande zondag zou voorgaan ds. Ivo de Jong uit Pernis. Per abuis had hij een dubbele afspraak gemaakt. De andere afspraak weegt zwaarder voor hem, dus op zoek gegaan naar vervanging. Dat is gelukkig snel opgelost: Lieke Bosveld neemt het over.
Wij zijn blij dat wij nu versoepelingen van de coronarichtlijnen kunnen aankondigen. Deze gaan in op zondag 27 februari a.s.
Het dragen van mondkapjes vervalt, wij hoeven geen 1,5 meter afstand meer te houden en wij gaan de liedboeken weer gebruiken.
Wat voorlopig nog zo blijft is het gebruik van geen handen schudden.
Met de schriftlezing achter de liturgietafel willen wij doorgaan omdat dit praktisch en liturgisch een betere plek is.
De inrichting van de kerk en het ventileren is een kwestie van afstemming tussen de beide wijkgemeenten. Hoewel de 1,5 meter afstand dus vervalt is er voor onze kleine gemeente voldoende ruimte om voor enige afstand te kiezen. Dat is wellicht verstandig.
Als laatste en misschien ook wel de leukste: koffiedrinken kan ook weer beginnen, eveneens op 27 februari. Zie verder het schema in de GastVrij, die binnenkort verschijnt.
Met vriendelijke groet,
namens de kerkenraad,
Ben Hoexum, scriba
Zondag 30 januari 2022
Wat was het weer fijn om na zeven weken lock down bij elkaar te komen in de Gasthuiskerk. Het thema voor deze viering was ‘Geestkracht ontvangen’ en we hoorden delen uit de brief van Paulus aan de Jezusgroepen in Galatië (Galatenbrief). Galatië lig centraal in het Romeinse Rijk en was een gebied waar met regelmaat Romeinse legereenheden doorheen trokken. De bevolking was opgedragen voor deze legereenheden te zorgen. Dat had grote armoede tot gevolg. Vergelijk het met Poetin die De Krim annexeert en vervolgens tegen de inwoners zegt dat zij verantwoordelijk zijn voor het onderhoud van de Russische soldaten. In dit gebied stichtte Paulus twee of drie geloofsgemeenschappen. Het waren geen christelijke gemeenschappen, want christendom bestond in de tijd van Paulus nog niet. Het waren groepen Jezusvolgers, Joden en niet-Joden die zich nog volledig binnen het Jodendom bevonden. Daarom ook hier weer de discussie over wel of niet de noodzaak van besnijdenis. Paulus wil weg van deze discussie, voor hem is de Jezus-beweging een wereldwijde beweging, waaraan ieder mens van goede wil kan deelnemen. In deze beweging bestaat volgens Paulus het onderscheid tussen Jood of Griek, mannelijk of vrouwelijk, slaaf of vrije niet meer, want iedereen leeft in de geestkracht van Messias Jezus. Die geestkracht staat in de Galatenbrief dan ook centraal. Leven in de geest geeft immers vrijheid zegt Paulus, leven volgens de letter van de wet maakt onvrij. Het gaat niet om wat er in de wet staat, maar waarom dingen in de wet staan. Vanuit dat waarom kun je regels en afspraken interpreteren en actualiseren naar de tijd en situatie waarin je zelf leeft. Leven in de geest brengt echter ook met zich mee dat je verschillen overstijgt, dat je niet wegloopt voor je verantwoordelijkheid en dat je invulling geeft aan de solidariteit en liefde die Jezus heeft voorgeleefd.
Herstart diensten/vieringen
Beste gemeenteleden,
De landelijke versoepelingen rondom het coronavirus zijn zodanig dat wij a.s. zondag om 11.00 uur weer samen kunnen komen in de kerk. Wij doen dit met de intussen wel bekende richtlijnen. Een klein beetje nieuw is waarschijnlijk nog het ventileren voor de diensten van 11.00 uur, nog maar één maal toegepast in de dienst van 5 december.
De Gewone Wijkgemeente zal na haar diensten van 9.30 uur zorgen voor een goede ventilatie door het openzetten van de ingangsdeuren naar de Beuze, de deur naar de gang aan de westzijde en de keukendeuren. De deur schuin onder het orgel blijft gesloten.
Het ventileren zal een klein kwartier duren. Dat betekent een tocht- en koudestroom tot 10.50 of 10.55 uur.
Om hiervan geen last te ondervinden is het wellicht verstandig om niet eerder dan 10 à 5 minuten voor elf aanwezig te zijn.
Mocht u het nog niet aandurven om te komen: komende zondag zal de liturgie op de website worden geplaatst. Wie thuis meeluistert via de kerkomroep kan dan thuis de teksten en liederen uitprinten.
Met vriendelijke groet,
namens de kerkenraad,
Ben Hoexum, scriba
Terugblik 3 – zondag 16 januari ’22
In de media is het één en al onrust, ontevredenheid en agressie rondom de persconferentie van 14 januari. Zitten wij, groepen en individuen, zo gevangen in kokers dat we het geheel niet meer kunnen overzien? Hierover mijmerend komt het thema ‘In gevangenschap’ op zondag 16 januari op een goed moment. In de YouTube-uitzending worden brieven gelezen van de gevangen Paulus aan Filemon, van Nelson Mandela en Vaclav Havel, beiden vanuit de gevangenis en later president in hun land. En er worden gedeelten gelezen uit een briefwisseling van een justitiepastor met een gevangene. De rode draad in deze vier lezingen is dat gevangenschap tot inzichten en tot loutering kan leiden, die heel wezenlijk zijn voor echt vrij mens zijn en een solidaire samenleving. Enkele fragmenten: Een slaaf als je eigen kind opnemen (Paulus aan Filemon), je zelf niet verliezen in onderlinge ruzies, maar staande blijven door innerlijke vrijheid onafhankelijk van omstandigheden, een solide basis in onszelf, keuzes in onze diepste fundamenten zijn niet te veranderen (Vaclac Havel), gelederen sluiten voor één doel, de wereld staat aan onze zijde, groeten aan levenden en doden, die durfden op te staan tegen onrecht, “wie door het wapen leeft, zal door het wapen sterven” (Nelson Mandela in 1976 na de Soweto-opstand). In de briefwisseling van de justitiepastor met een gevangene komt onder meer tot uiting de angst dat ondanks goede talenten na vrijlating het vallen in een diepe put wordt gevreesd. “Zou u mijn moeder willen bellen? Ik houd veel van haar, ik heb haar zeven jaar niet gesproken, ik durf niet meer”. De basis van liefde biedt een weg terug.
Alle uitzendingen zijn nog steeds terug te kijken en blijven beschikbaar op YouTube – Ekklesia Breda.
Terugblik 2 – maandag 10 januari ’22
Maandag 10 januari is de dag voor contacten met gastvoorgangers voor het jaar 2023. Een merkwaardig ‘ver van tevoren’-gebeuren, vooral als je afspraken maakt voor eind december, bijna twee jaar verder! Een aantal uit deze groep van plm. 15 voorgangers is vanwege de ‘corona’-zondagen twee jaar lang niet geweest. Een gemis waarmee uitgedrukt wordt dat er verbondenheid is met elkaar. Met hoop en verwachting worden er heel vlot 25 afspraken gemaakt en het rooster 2023 is daarmee samen met 19 diensten voor Franck compleet. En deze continuïteit in ons gemeente-zijn is steeds weer een opsteker!