Terugblik van Palmzondag tot Paaszondag: De “Stille Week”. Een week, die uitloopt op de stilte na het sterven, de stilte van het graf op “Stille Zaterdag”. Ook het “Hosanna” en het “Kruisigt hem” van Palmzondag eindigt in stilte en verdriet. Ons geweten wordt gewekt, ben ik heerser (koning op een paard) of ben ik dienaar (koning op een ezel)? Wij volgen op Witte Donderdag Jezus op zijn weg naar het einde, een bevrijdende weg die om durf vraagt om door de knieën te gaan om de voeten van een ander te wassen. Dat is iets anders dan hoog te paard. Kan ik het volbrengen? Kan ik deel worden van een overstijgend geheel? Een wereld vrij en solidair. Het kan je leven kosten. Maar ze bestaan, de stervende mensen die fier en rechtop afscheid nemen. Ze schenken hun leven en blazen geestkracht in. Voor het loslaten laten ze een blijvend teken na. In het breken van het brood en het drinken van de wijn ontmoeten we God als bondgenoot op de levensweg als bron van kracht: tot het uiterste gaan in liefde en solidariteit. Op Goede Vrijdag komen ‘klokkenluiders’ voorbij. De bijbelschrijvers kennen dit woord niet, maar zouden het vandaag zeker gebruikt hebben. Klokkenluiders wordt vaak groot onrecht aangedaan. Ze moeten zwijgen, want ze brengen het systeem in de war. Het recht gaat verloren in een machtsspel. Macht kan niet zonder tegenmacht. Hoe bizar is het of juist misschien wel heel treffend, dat van Witte Donderdag tot de vroege uren van Goede Vrijdag in Den Haag macht en tegenmacht zo’n grote rol spelen. Jezus wordt door de macht van een summier bedenkelijk proces gekruisigd. Elk verweer aan een kruis is onmogelijk. Met zijn trouw aan de weg van liefde, vrede en recht schenkt Jezus in zijn lijden levenskracht.
Op Paasmorgen is het thema “Kies het leven”. In het slot van de overdenking klinken deze woorden: “Pasen plaatst ons voor zo’n keuzemoment: kies ik de dood of het leven? Jezus, kiest het leven. Dat lijkt in tegenstelling tot wat het verhaal allemaal vertelt. Maar hij kiest het leven, met als uiterste consequentie dat hij moet sterven. Wie over de muren van het bestaande heen kijkt is nu eenmaal een gevaar voor wat gevestigd is en een bedreiging voor wie de touwtjes in handen heeft. Wie over de muur kijkt ziet dat wat realiteit is voorbij zal gaan en dat er meer opties zijn dan het gangbare.
Volgelingen van Jezus zijn geen mensen die geloven dat Jezus het allemaal voor ons geregeld heeft, maar mensen die geloven dat het laatste woord niet is aan de doodlopende weg van geld en macht en bezit, van status quo en ‘zo is het altijd gegaan’. Er is een keuze, een andere optie: namelijk die voor het leven dat ruimte biedt aan iedereen. Een keuze mensen mens laat zijn, dieren dier laat zijn, aarde aarde laat zijn. Een beloofd land van melk en honing is de bijbelse metafoor voor dat toekomstland. Jezus noemde deze toekomst ‘het koninkrijk Gods’ dat er al is en tegelijk nog gerealiseerd moet worden. Dat is onze opdracht voor het leven in navolging van hem.”
Alle uitzendingen zijn nog steeds terug te kijken en blijven beschikbaar op YouTube – Ekklesia Breda.
