In de videoboodschap van 28 juni stond het oude begrip ‘genade’ centraal. Het is voor veel christenen een beladen woord en zeker in de vrijzinnigheid ligt het niet voor op de tong. Interessant is dat dit woord in het bijbelse verhaal een centrale rol speelt wanneer het gaat over de eigenschappen van God. Het is een genadige God, een God zonder vergelding. Dat is iets nieuws! Als er zoveel nadruk op ligt in de verhalen, dan moet het wel een gedachte zijn die staat tegenover andere ideeën over wie of wat een god is. Farao was god, de Romeinse keizer waande zich god, en dan was er nog een hemel vol goden die als marionetten de mens naar hun pijpen lieten dansen en mensen wegvaagden als waren zij niets, voor alles was er een god, maar er was er geen die voor en met mensen was. Goden boezemden angst in met hun nukken en verwoestende kracht, logisch in een tijd dat weinig tot niets te verklaren en dus te voorkomen of overwinnen was. En dan is er ineens die God van het bijbelse verhaal: barmhartig en genadig. Alsof er een besef is doorgedrongen: als er een god bestaat dan is het een god, die met en voor ons is, die ons helpt, die bij ons blijft als het moeilijk wordt, die ons stuurt en vormt, ons ‘draagt op adelaarsvleugels’ (Deuteronomium). Die dus als het ware geeft, ook als je het niet verdient, die weliswaar bovenliggende partij is, aan de winnende hand, maar toch niet de doodssteek uitdeelt.
Voor Paulus en Johannes is dat woord genade verbonden met leven en met geestkracht. Het is een geestkrachtig en daarmee leven-gevend woord dat gesproken moet worden, dat gedaan moet worden. Deze wereld kent ongenadige systemen van uitsluiting en uitbuiting, van keiharde zaken en geld is god. Die wereldgeest moet niet de onze zijn, dat zijn de alles eisende goden van weleer en vandaag. Tegenover die wereld moet een andere geluid onderricht worden, een woord vol geestesadem, een woord dat leven geeft, een genadig woord.
Alle uitzendingen zijn nog steeds terug te kijken en blijven beschikbaar op YouTube – Ekklesia Breda.
