In Memoriam: Jannie Asma – Broere 7 mei 1928 – 25 januari 2021. Op 25 januari jl. overleed Jannie Asma – Broere in de leeftijd van 92 jaar. Zij was sinds 2017 weduwe van Herman Asma. Ze werd geboren in Zierikzee en volgde, na de middelbare school, de school voor maatschappelijk werk in Rotterdam. Via de MULO, waar haar vader werkte, leerde ze Herman kennen. Vanuit Friesland kwam hij Engels doceren en hij kerkte evenals de familie Broere bij de vrijzinnigen. Ze trouwden in 1958, kregen dochter Marike en hun zonen Hans en Taco. Later werd ze oma van twee kleinzonen.
Ze was een opgewekte vrouw met humor en ze had een groot sociaal leven met veel vriendschappen. Maatschappelijk was ze betrokken als lid van de gemeentelijke Vrouwen Adviescommissie voor de woningbouw en als bestuurslid van de kegelclub. Ook kerkelijk was ze actief. Ze zat in de praatgroep van Klaas Hendrikse, was meerdere periodes lid van de kerkenraad en redactielid van GastVrij. Deze naam van ons informatieblad is door haar bedacht.
Toen ze 68 jaar was kreeg ze na een darmoperatie een stoma. Dat veranderde haar leven ingrijpend. Ze werd onzeker en ging nergens meer naar toe. Gelukkig had ze nog de caravan. Dat was haar tweede thuis, waarin ze zichzelf kon helpen als dat nodig was. Ze reisden veel.
In 2012 kwamen hun zoon Hans en hun schoondochter om het leven bij een auto-ongeval in Hongarije. Jannie verwerkte dit op haar manier: “Ik kan daar wel over blijven zeuren, maar dat helpt niet”.
In 2016 verhuisde het echtpaar Asma-Broere naar Borrendamme. Daar overleed haar man in 2017. Jannie kreeg Alzheimer. Puzzelen en lezen bleven over. Ze was tevreden in haar appartement met een open keuken: “net als in mijn caravan”. Ondanks dat het proces van Alzheimer doorzette kon ze nog lange tijd veel vertellen over haar leven. De laatste maanden nam de dementie de overhand en raakte ze in de war. Dat leidde 10 december jl. tot een val en ziekenhuisopname. Die klap kwam ze niet meer te boven. “Vanuit de mist van Alzheimer, is zij overgegaan naar het licht”, lezen we op de rouwkaart.
Wij wensen de kinderen en kleinkinderen veel sterkte. Dat de goede herinneringen aan hun moeder en oma de leegte mogen vullen.
