Wegtrekken uit ballingschap
De tijd waarin we leven wordt door velen ervaren als ballingschap. We worden beknot in onze vrijheden. De bewegingsruimte is beperkt en veel van wat afleiding geeft, ons inspireert of het alledaagse helpt overstijgen is gesloten of verzet tot nader order. Meer dan ooit zien we uit naar ruimte van leven, levenskansen en levenskwaliteit.
De Goede Week en Pasen gaan ook over ballingschap. Het hele Pascha of Pesachfeest is een feest van bevrijding uit ballingschap en slavernij. Het is een wegtrekken uit onvrijheid naar vrijheid. Nu is de onvrijheid en de ballingschap die herdacht wordt van een andere orde dan de onze. Wij worden niet onderdrukt door een vreemde mogendheid, wij worden niet als slaven naar de slachtbank geleid. We leven niet in een dictatuur. Maar het gevoel en de ervaring van beperking – zelfs als je achter alle regelgeving rond corona staat – kan de benauwenis van het angstland Egypte of Babylonië oproepen en op je netvlies plaatsen.
In de tijd van Jezus was er ook geen ballingschap, dat wil zeggen: het volk was niet weggevoerd en hoefde geen slavenarbeid te verrichten. Wel leefden ze als vreemden in eigen land. De Romeinse bezetter had alle onderworpen volken stevig in haar greep en de Pax Romana werd met harde hand afgedwongen. Jezus vierde te midden van die bezetting Pesach met zijn vrienden en volgelingen en hij deed dit in Jeruzalem: hart van de religieuze en wereldlijke macht. Hij riep mensen op om de eigen onvrijheden onder ogen te zien, om los te komen van collaboratie of doemdenken. Hij was luis in de pels van de machthebbers in tempel en paleis omdat hij mensen optilde, levensruimte bood, hen losmaakte van de wereld waarin ze moesten leven. Zo ontnam hij de machtigen de macht over mens en volk. Dat kon niet getolereerd worden.
En zo staan we op de drempel van de dagen die we gaan gedenken: Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen. Zoals Jezus de verhalen van wegtrekken uit ballingschap actualiseerde voor mensen in zijn tijd, zo mogen ook wij de verhalen van toen spiegelen aan ons leven, ons samenleven, ons eigen meelopen of doemdenken, onze omstandigheden, onze vrijheid en onze (vaak zelf opgelegde) onvrijheid. We mogen ons uitgenodigd weten weg te trekken uit ballingschap en te kiezen voor het leven.
Ik wens iedereen goede dagen, een inspirerende Goede of Stille Week en een opstandig Pasen.,
Franck Ploum