Wie kent het niet, je hebt ‘ja’ gezegd tegen iets, iemand of jezelf en dan gaat het beginnen. Wij maken keuzes, in kleine dingen vaak, soms gaat het om grote levenskeuzes. Dieper en fundamenteler. En dan komt het. Was dit ik het wat ik wilde? Waar ben ik aan begonnen? En waar zeg ik ‘nee’ tegen? Het thema van de overdenking is ‘In de woestijn’. Wij kennen het verhaal van Jezus in de woestijn. Hij is gedoopt en wil – geheel in de traditie van Mozes en David – gaan leven als een rechtvaardige, een ‘tsaddik’. In het proces van een overtuigend ‘ja’ wordt hij overmand door twijfels. Herkenbaar? Wie kent het niet, bloot staan aan verleidingen en verzoekingen? Zo’n moment komt er, wie ben ik nu, was mijn intuïtie goed? Twijfel scheurt aan stukken, opties zijn ineens geen opties meer. Levenskeuzes en beproeving liggen dicht bij elkaar. De woestijn is een plek van herinnering aan waar je vandaan komt. In Jezus’ tijd is er de Romeinse onderdrukking, tempelelite, machtsmisbruik.
Wij zuchten ‘Is er iets veranderd?’ Hoe sterk en aantrekkelijk zijn economische macht, politieke macht en religieuze macht? Echter, er is ook de economie van het ‘genoeg’. Drie machten van buiten, vaak de ‘boze wereld’. Is de satan uit het woestijnverhaal alleen daar te vinden? Of misschien ook een macht van binnen, ben ik het nu en dan zelf? Een ieder van ons heeft twee kanten. Kracht en zwakte. Visioen en verleidingen (waarom zou je tegen al die mooie en gemakkelijk gangbare opvattingen en dingen nee moeten zeggen). Jezus bezwijkt niet voor de tweedrachtzaaier. Die wil ook ons opzoeken in onze zwakke momenten. Jezus wordt gelouterd door zijn woestijnervaring en leeft zijn leven van liefde, vrede en recht. Wij worden uitgenodigd met hem weg te trekken uit de woestijn en hem te volgen op zijn levensweg en -visie.
